انجمن فناوری آموزشی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد یار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 دانش آموخته ارشد گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نگرش به دنیای مجازی و خودکارآمدی تحصیلی با خلاقیت شناختی در دانش‌آموزان دختر مقطع اول متوسطه در شهر کرمان انجام شده‌است. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری آن را کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع اول در شهر کرمان در سال 1401 -1400 که به تعداد 1557 نفر می‌باشند. نمونه پژوهش حاضر 308 نفر از دانش‌آموزان دختر که بر اساس فرمول کوکران و به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات سه پرسشنامه دنیای مجازی کیم و همکاران (2005)، پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی (1372) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (1992) استفاده شده‌است. داده‌های تحقیق با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون در قالب نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نگرش به دنیای مجازی و خودکارآمدی تحصیلی با خلاقیت شناختی رابطه معنادار دارد. مولفه‌های نگرش به دنیای مجازی (نیت استفاده، نگرش، مفید بودن درک شده در استفاده از سیستم، سهولت درک شده در استفاده از سیستم، سازگاری، تأثیر اجتماعی، لذت درک شده) با خلاقیت شناختی رابطه معنادار دارد. مولفه‌های خودکارآمدی تحصیلی (استعداد، کوشش، بافت) با خلاقیت شناختی رابطه معنادار دارد.

کلیدواژه‌ها

احمدی، امینه. (1394). رابطه آموزش مجازی و خلاقیت دانش‌آموزان در هزاره سوم. فصلنامه خانواده و پژوهش، 12 (4).
پاکدل، فاطمه و صیف، محمدحسن. (1401). نقش آموزش مجازی در خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان. هشتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علومتربیتی، روانشناسی و مشاوره ایران، تهران.
پیر خائقی، علیرضا. (1398). آموزش خلاقیت توسعه ذهنی کودکان و نوجوانان. تهران: انتشارات مرکز آموزش کودکان و نوجوانان.
حسینی، افضل السادات. (1392). بررسی تأثیر برنامه آموزش خلاقیت بر دانش، نگرش و مهارت معلمان. فصلنامه نوآوریهای آموزش، شماره 5، ص 55-66 .
حسینی، افضل السادات. (1398). ماهیت خلاقیت و شیوه‌های پرورش آن. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
خدایاری فرد، محمد و رحیمی نژاد، عباس. (1395). بررسی عوامل مؤثر بر سازگاری اجتماعی دانشجویان شاهد و غیر شاهد. طرح تحقیقاتی بنیاد شهید و دانشگاه تهران.
حسینی، افضل السادات. (1392). بررسی تأثیر برنامه آموزش خلاقیت بر دانش، نگرش و مهارت معلمان. فصلنامه نوآوریهای آموزش، شماره 5، صص 55-66 .
دلاور، س و قربانی، م. (1398). تعیین اثربخشی آموزش مجازی بر یادگیری خلاق دانشجویان از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های شهرستان بجنورد. مجله یادگیری الکترونیکی، 6(13).
غلامی، اعظم و جلالی‌فرد، حوا (1398). تأثیر آموزش مجازی بر میزان یادگیری درس زیست‌شناسی در دانش‌آموزان دختر پایه یازدهم شهرستان دلگان. نشریه پویش در آموزش علوم پایه، 5 (4).
گنجی، کامران، بهشته، نیوشا و هدایتی، فاطمه. (1391). آموزش خلاقیت به مادران بر افزایش خلاقیت کودکان پیش‌دبستانی. نشریه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 2 (2): 93-71.
نصیری، فریبا. (1397). رابطه آموزش مجازی با خلاقیت، خودتنظیمی تحصیلی و انگیزه پیشرفت در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه مدارس دولتی منطقه 2 قزوین. فصلنامه مطالعات روانشناسی و علومتربیتی، 4 (2): 119-105.
نوری، محمدرضا و حسینی، زهرا و کیقبادی، اعظم. (1399). بررسی تأثیرگذاری فضای مجازی بر خلاقیت دانش‌آموزان دوره ابتدایی (مطالعه موردی: دبستان شاهد پسرانه زاهدان). هفتمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علومتربیتی، روانشناسی و مشاوره ایران، تهران.
نادری، ع و سیف نراقی، م. (1393) . روش‌های تحقیق و چگونگی ارزیابی آن در علوم رفتاری. تهران: نشر بدر.
 
Chandra, S. Shirish, A & Srivastava, S. C. (2020). Theorizing technological spatial intrusion for ICT enabled employee innovation: The mediating role of perceived usefulness. Technological Forecasting and Social Change, 161, 120320.
Gong, X. (2020). Evaluation mechanism of learning achievement based on intelligent learning platform. Journal of Physics: Conference Series, 1550(3), 1-6.
Tella, A & Ayeni, C. O. (2006). The impact of self-efficacy and prior computer experience on the creativity of new librarians in selected universities libraries in Southwest Nigeria. Library Philosophy and Practice, 8, 2, 67-79.
Van Hong N. van den Eede P. Van Overmeir C. Vythilingham I. Rosanas-Urgell A. Vinh Thanh P et al. (2013). A Modified Semi-Nested Multiplex Malaria PCR (SnM-PCR) for the Identification of the Five Human Plasmodium Species Occurring in Southeast Asia. Am. J. Trop. Med. Hyg. 89 (4).