نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• خاطره محمد جعفری ¹
• مهدی محمدی ²
• مجید کوثری ¹
• رضا ناصری جهرمی ³
• سولماز خادمی ³
• فردوس شادی ⁴
• انسیه اثنی عشری ⁵

¹ استادیار، گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.

² استاد، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

³ دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

⁴ کارشناسی ارشد، برنامه ریزی درسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.

⁵ کارشناسی ارشد، مدیریت اجرائی، دانشگاه مازندران، ساری، ایران

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی دیجیتال در عملکرد تحصیلی دانشجویان در نظام آموزش عالی بود. این پژوهش از نوع کاربردی، در زمره پژوهش‌های کیفی و از نوع فراترکیب انتقادی بوده که با استفاده از روش پنج مرحله‌ای فراترکیب تفسیری انتقادی انجام شده است. فراترکیب تفسیری انتقادی یک روش پویا و انعطاف‌پذیر است که با ترکیب تحلیل کیفی و نظریه انتقادی نه تنها به ترکیب یافته‌های مطالعات کیفی می‌پردازد، بلکه با نگاهی انتقادی و تفسیری، به تحلیل قدرت، ایدئولوژی‌ها وبافتارهای اجتماعی-سیاسی مؤثر بر پدیده مورد مطالعه توجه دارد. گردآوری اطلاعات و یافته‌های استخراج شده، براساس مطالعات کیفی پیرامون پدیده مورد مطالعه و مشابه آن است. پـس از آن که داده‌هـای گردآوری شده به نقطه اشباع رسید، که در نهایت مطالعات منتخب در پژوهش 38 مقاله رسید و سپس فرایند بررسی و تفسیر آغاز شد در این مرحله محتوای مقالات به دقت مطالعه شده و شاخص‌های اساسی استخراج شده است. یافته‌ها بیانگر این مطلب هستند که براساس هوش هیجانی دیجیتال عوامل موثر بر عملکرد تحصیلی دانشجویان را می‌توان در دو مضمون اصلی دستاوردهای هوش هیجانی دیجیتال برای دانشجو و دستاوردهای هوش هیجانی دیجیتال برای استاد دسته‌بندی نمود. این پژوهش با روش کیفی و با رویکرد فراترکیب تفسیری نتقادی نشان می‌دهد که هوش هیجانی دیجیتال به عنوان مجموعه‌ای از مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و شناختی، عاملی کلیدی در بهبود عملکرد آموزشی و انطباق پذیری دانشجویان در فضای دیجیتال است. با وجود چالش‌های موجود در پیشینه پژوهشی محدود این حوزه، توسعه مهارت‌های خودتنظیمی، تفکر انتقادی و مدیریت فضای دیجیتال برای اساتید و دانشجویان به عنوان راهکارهای عملیاتی پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• هوش هیجانی
• هوش هیجانی دیجیتال
• عملکرد تحصیلی
• نظام آموزش عالی

عنوان مقاله [English]

The Role of digital Emotional Intelligence in the Academic Performance of Students in the Higher Education System

نویسندگان [English]

• Khatere Mohammad Jafari ¹
• Mehdi Mohammadi ²
• Majid Kowsari ¹
• Reza Naserijahromi ³
• Solmaz Khademe ³
• Ferdows Shadi ⁴
• Ensiyeh Asna Ashahri ⁵

¹ Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran.

² Professor, Department of Educational Management and Planning, Shiraz University, Shiraz, Iran.

³ Ph.D of Curriculum Planning, Shiraz University, Shiraz, Iran.

⁴ M. A. of Curriculum Planning, Shiraz University, Shiraz, Iran.

⁵ M. A. of Executive Management, University of Mazandaran, Sari, Iran.

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the role of digital emotional intelligence in students' academic performance in the higher education system. This applied research is a qualitative research and a critical metasynthesis type that was conducted using the five-stage method of critical interpretive metasynthesis. Critical interpretive metasynthesis is a dynamic and flexible method that combines qualitative analysis and critical theory to not only synthesize the findings of qualitative studies, but also, with a critical and interpretive perspective, to analyze the power, ideologies, and socio-political factors affecting the phenomenon under study. for collecting information and extracting findings is qualitative studies on the phenomenon under study and similar ones. After the collected data reached the saturation point, which ultimately resulted in 38 books and articles selected for the study, the review and interpretation process began. At this stage, the content of the articles was carefully studied and the basic indicators were extracted. This qualitative study, using a Critical interpretive Metasynthesis approach, shows that digital emotional intelligence, as a set of social, emotional, and cognitive skills, is a key factor in improving students' educational performance and adaptability in the digital space. Despite the challenges in the limited research background in this area, developing self-regulation, critical thinking, and digital space management skills for professors and students is suggested as practical solutions.

کلیدواژه‌ها [English]

• emotional intelligence
• digital emotional intelligence
• academic performance
• higher education system