بررسی رابطه‌ی آموزش ترکیبی و احساس عدم پذیرش با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه پیام نور با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیارگروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

10.30473/t-edu.2023.69110.1106

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه‌ی آموزش ترکیبی و احساس عدم پذیرش با عملکرد تحصیلی در دانشجویان دانشگاه پیام نور با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی، به ‌صورت توصیفی و پیمایشی انجام شد. جامعه‌ی آماری شامل 743 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام ‌نور خلخال بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و با کمک جدول مورگان، 248 نفر به‌ عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی محقق‌ساخته‌ی آموزش ترکیبی و پرسشنامه‌ی احساس عدم پذیرش آماند و همکاران (2020) و اشتیاق تحصیلی وانگ و همکاران (2011)، به همراه نمرات پایان ترم تحصیلی دانشجویان استفاده شد. برای تبیین روابط بین متغیرها، از ضریب همبستگی و برای مدل‌سازی، از معادلات ساختاری استفاده شد. در یافته‌ی اولیه، ضریب همبستگی بین آموزش ترکیبی و اشتیاق تحصیلی با عملکرد تحصیلی به ترتیب 369/0 و 386/0 دارای رابطه‌ی مثبت، اما بین آموزش ترکیبی و احساس عدم پذیرش با عملکرد تحصیلی 212/0- دارای رابطه‌ی منفی محاسبه شد. یافته‌ی تحلیل ساختاری نیز نشان از تأثیر مثبت آموزش ترکیبی با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی بر عملکرد تحصیلی (37/0=β)، و تأثیر منفی  احساس عدم پذیرش با نقش میانجی اشتیاق تحصیلی بر عملکرد تحصیلی (28/0-=β) داشت. نتیجه‌ی نهایی این که آموزش ترکیبی به همراه اشتیاق تحصیلی به عنوان عامل میانجی، کاهش‌دهنده‌ی تأثیرات منفی احساس عدم پذیرش بر عملکرد تحصیلی دانشجویان بود.

کلیدواژه‌ها